Këngët dhe vallet popullore përbëjnë zemrën e kulturës shpirtërore shqiptare, duke shprehur ndjenjat, kujtesën dhe historinë kolektive të popullit.
Ato janë forma të trashëgimisë, të ruajtura brez pas brezi, ku arti i fjalës, muzika dhe vallëzimi ndërthuren në mënyrë të natyrshme.
Në to gërshetohen dashuria për atdheun, jeta e përditshme, puna, lufta, malli, gëzimi dhe dhimbja, duke përbërë një tablo të gjallë të shpirtit shqiptar.
Kënga dhe vallja shqiptare nuk janë vetëm argëtim, ato janë formë komunikimi, kujtese dhe rituali shoqëror. Nëpërmjet tyre përcillen vlera morale si trimëria, besa, dashuria, mikpritja dhe përkushtimi ndaj atdheut. Në komunitetet tradicionale, këngët dhe vallet luajnë rol edhe në procesin e edukimit dhe ruajtjes së unitetit kulturor.
